Blijf je vanananananavond bij mij?

En dat is geen vraag aan de Afrikanen hier hoor! ;) Tamara heeft een CD gebrand voor in de auto! We waren Paul de Leeuw echt een beetje zat (hij blijft inspiratie geven, hij staat ook op onze CD met 1 nummer, maar soms ben je ergens gewoon klaar mee ;) ) dus vandaar iets nieuws! En het is echt de beste, foute CD ever geworden! Denk hierbij aan: Barbie Girl, De Backstreet Boys, Time of my life (Dirty Dancing :P), De Venga Boys, I wanna have sex on the beach, Mambo nr. 5, De Macarena, Ademnood van Linda, Roos & Jessica, Oerend Hard van Normaal en Monique Smit dus… Allemaal sentimenten van Tamara en mij, moet je na gaan hoe snel dat dus kan gaan in 5 weken! Liedjes waarvan we hebben: “O! Weet je nog toen…?” Best wel grappig dus! :P Daarom nu lekker mee blèren in de auto en de grootste lol! En heb dus al de hele week in m’n hoofd: “1 vraag aan jou! Blijf je vanananananavond bij mij? Zie ik je lalalalalater aan het ontbijt?” Wordt je best melig van op ten duur. Zeker als je iedereen in de buurt er ook mee blijft lastig vallen :D

Any way! Hermanus… Gewoon weer geen walvissen gezien!!! Die dingen weten gewoon dat wij komen en blijven lekker op de bodem liggen. Best frustrerend, maar ja, dus geen foto’s van walvissen, sorry! Zijn daarom dus lekker naar Cubaña geweest en hebben daar heerlijk de hele avond gezeten. We troffen het toppunt van gastvrijheid als serveerster! Aangezien het best druk was, hadden we niet meteen een tafeltje… Ik had dus aan de bar alvast wat besteld, alleen duurde dat heel erg lang. Tamara was ondertussen al bij een vrij tafeltje gaan zitten en de serveerster bleef maar langs komen of ze niet wat wilde bestellen… De uitleg dat de bestelling er al aan kwam en dat ze dus niets nodig had kwam duidelijk niet door! :P Toen ik er ook eindelijk was stond ze meteen al naast me of we wilden bestellen. Had nog geen tijd gehad om in de kaart te kijken dus hebben haar weer weg gestuurd :P Toch maar snel gekeken en toen ze weer kwam, braaf besteld! We wilden samen 1 voorgerecht delen (begreep ze ook pas na 5 keer uitleggen, spreken toch geen chinees?) en dan daarna ieder een hoofdgerecht. Is uit eindelijk goed gegaan, maar niet geheel van harte! ;) Voorgerecht was lekker en we hebben lekker mensen gekeken. Zo fijn dat niemand Nederlands verstaat ondanks dat Afrikaans er heel erg op lijkt (wij verstaan hen vaak wel :P), omdat wij te snel praten! En Nederlanders herken je van verre, dus dan moet je even opletten! We hadden net het hoofdgerecht toen de serveerster al weer kwam. Tam ging even naar de wc, dus die stond na 3 happen op en ze kwam meteen vragen of ze het misschien wilde mee nemen in een doggy bag! Wij geduldig uitgelegd dat we nog niet uitgegeten waren. Toen Tamara dus weg was, kwam ze al weer naar mij toe! Of we misschien al wisten of we na het eten nog wat wilden bestellen. Dus toen ik zei dat ik dat nog niet wist, legde ze uit waarom ze dat wilde weten. Ze wilde namelijk naar huis en of we dan misschien alvast konden betalen! Nou dat was dus echt bijzonder… Ik was zo sprakeloos dat ik haar de rekening heb laten halen en meteen heb betaald. Daarna nog wel gevraagd of ik misschien m’n bord nog mocht leeg eten. Dat was minder, want toen moest ze dus wachten totdat we uitgegeten waren ;) Derick legde later uit waarom ze wilde dat wij betaalden voordat ze weg ging… Dan krijgt ze namelijk nog de fooi! Dat wordt hier dus niet eerlijk verdeeld ofzo… Nou ja, die ene euro mag ze hebben! Ze heeft nog wel de tafel afgeruimd, de doggy bag op tafel gesmeten en is er toen gelukkig vandoor gegaan.

Hadden daarom bij haar collega maar een cappuccino en een thee besteld en die was gelukkig veel gezelliger! Toen het ook een beetje lang duurde kwam hij netjes uitleggen waarom enzo, was een aardige ober! Moesten ook heel erg lachen om de rekening die hij kwam brengen. Daar had hij opgeschreven: Thanks Ladies! Wij natuurlijk, lief als we zijn, het telefoonnummer van Anita voor hem opgeschreven! Hij heeft alleen niet meer gebeld…

Maandag was overdracht dag :) Anita en Derick gingen de volgende dag weg dus hebben we alles gehoord en gezien, wat we nog niet wisten om het Guest House draaiende te houden. Hebben heel veel notulen gemaakt, dus moet helemaal goed komen! ’s Avonds kwam ook ‘Pistolen Paultje’ even langs om een alarm te installeren. Als er nou iemand ons komt lastig vallen hebben we een ‘Panic Button’ die we moeten indrukken. Dan begint er iets te loeien en moeten we daar een code voor invoeren om die weer uit te krijgen… Dan worden we 2,5 minuut later gebeld en als er iets aan de hand is moeten we zeggen: “I’m OK” en dan komt Pistolen Paultje ons redden! :P Hij zou er dan ook in 2,5 minuut moeten zijn. Kortom, je moet dan nog 5 minuten overleven en ben je dus al lang dood als iemand je ook echt dood wil hebben ;) Maar maakt niet uit, we zijn blij met Pistolen Paultje! Vooral Tamara, want die mag hem iedere keer aan de praat houden :P Pistolen Paultje heet trouwens Pistolen Paultje, omdat het een man is aan de verkeerde kant van de 45 die zichzelf geweldig stoer vind en dit ook laat zien door een echte ouderwetse revolver aan z’n broekriem te hangen ;) Anita heeft gevraagd of het echt nodig was en of hij hem wel eens had gebruikt :P Maar het was voor zelfbescherming! Kortom Pistolen Paultje is heel erg geruststellend! Hij komt vanavond weer, omdat alles nog steeds niet helemaal werkt. De Panic Button werkt namelijk nog niet in ons huisje… Gisteren was hij er ook en heeft hij Tamara verteld over z’n vriendin en hij vroeg zich af wat een kamertje nou kostte… Tam die is voor jou :P In ieder geval, Paul heet Christopher en is dus onze redder in nood ;)

Dinsdagochtend hebben Tam en ik ontbijt gemaakt voor de Honeymooners die, die dag zouden vertrekken. Net als Anita en Derick die al vroeg wilden gaan, maar het werd uiteindelijk pas 12.00 uur voordat ze wegreden. Er moest toch nog een hoop geregeld worden! De Honeymooners hadden het in ieder geval naar hun zin gehad en we kregen een hele lieve kaart van ze, waarop ze ons bedankten. We moesten zelfs nog op de foto (voor het thuisfront denk ik) met ze en toen waren ze dus eerder weg dan Derick en Anita :P Die uiteindelijk dus alles hadden geregeld en richting vrienden in Plettenberg Bay gingen. Die avond aten we pannenkoeken, omdat we nog beslag over hadden van het ontbijt en tja… Het is zonde om weg te gooien! Woensdag was onze eerste dag als ‘baas’ van het Guest House en hebben we eigenlijk weinig beleefd. We hebben de hele dag gewerkt aan onze taken, de telefoon bewaakt en zijn ’s middags om de beurt gaan sporten, zodat er 1 kon oppassen :) Donderdag is het eigenlijk ook zo gegaan alleen was het verschil dat ik Ronnie weer tegen kwam in de sportschool… Was pas net begonnen, dus moest bijna het hele uur naar z’n gehijg, gepuf en gekreun luisteren… Was erg ‘gezellig’ en ben uiteindelijk maar eerder gestopt, omdat ik duizelig werd.

Vrijdag eindelijk naar de KNO arts! Had er heel erg naar uitgekeken ondanks dat m’n ervaring met het vorige buitenlandse ziekenhuis nog goed in m’n geheugen stond gegrift… We waren op tijd vertrokken en hadden de Guest House mobiel mee genomen, dus waren toch bereikbaar! Het was prachtig weer, zelfs bijna warm, en de weg over de berg, langs de kust was weer prachtig! Kan daar echt geen genoeg van krijgen, alles is zo mooi! Alleen natuurlijk weer geen walvis gezien… Maar daar houd ik nu maar over op ;) We hebben het opgegeven! Het was lekker rustig op de weg dus waren mooi op tijd bij de Medi Clinic. Daar aangekomen bij de receptie gevraagd naar Dr. D. Wagenfeld en waar de KNO afdeling was. De jongen achter de balie schrok zich dood, omdat Dr. Wagenfeld er niet was en vroeg meteen of ik voor een operatie kwam die de dokter misschien vergeten was! Daar schrok ik natuurlijk weer van en uitgelegd dat ik alleen maar een afspraak had. Toen snapte die jongen het en vertelde hij dat we verkeerd zaten. Dr. Wagenfeld heeft zijn eigen praktijk in Somerset West en opereert alleen in het ziekenhuis! Dat had dokter Flip me niet verteld en we moesten dus snel door het centrum naar de andere kant van de stad. Alle stoplichten natuurlijk tegen en het was nog even een gezoek… Gelukkig had die receptionist gebeld dat we eraan kwamen terwijl zijn collega ons de weg had uitgelegd.

Kwamen dus 5 minuten te laat aan, maar dat was gelukkig geen probleem! Moest een heel formulier invullen, ook met de gegevens van m’n werk en wie te bellen in geval van nood… Heb het Nederlandse nummer van m’n ouders maar opgegeven :P Had ook netjes m’n ziektekosten gegevens ingevuld, maar die vlieger ging niet op! Ze kenden de Zorg & Zekerheid natuurlijk niet dus moest na afloop cash betalen… Gelukkig had Anita dit al verteld, dus had van te voren gepind :) Toen mocht ik bij de dokter komen en moest ik m’n hele verhaal vertellen… Dat duurde even aangezien het inmiddels al 6 weken terug ging :P Maar zijn eruit gekomen! Flip had ook monsters van me afgenomen en daar was de uitslag inmiddels ook van binnen! Hij begon er mee dat het een “very nasty bug” was… Nee fijn, nog steeds beestjes! Is er niet iets van luizenshampoo voor je oor ofzo? Maar hij legde uit dat het een bacterie was die door m’n buisje naar binnen was gekomen. Als ik dat buisje niet meer had gehad, was het ook niet gebeurd! Lekker dus die KNO arts in Nederland… Hij had hem er al lang uit moeten halen! Maar de Afrikaanse KNO arts vond het sowieso al bijzonder dat ik deze al meer dan 12 jaar had… Hij heeft daarna in m’n oor gekeken en zal jullie verder de details besparen, maar het kwam erop neer dat hij het buisje uiteindelijk heeft doorgeprikt en dat ik nu dus weer met oordruppels en zware antibiotica zit. Omdat ik niet weet voor welke antibiotica ik gevoelig ben (hadden ze niet uitgelegd in het Spaanse ziekenhuis!), was het een gokje. Het moest zwaar zijn, omdat de bacterie erg moeilijk uit te roeien is. Antibiotica valt redelijk goed… Ben iedere keer na het innemen wel heel erg misselijk, maar dat gaat gelukkig na een tijdje weer weg (en dan moet ik de volgende weer innemen :P)! Moet ook vrijdag weer terug komen en dan moet er het een en ander verbeterd zijn. We zullen zien dus!

Op de terugweg zaten we net in de auto, toen de telefoon ging en we een sms’je kregen dat er een boeking gemaakt was. Voor dezelfde avond! Wij dus als een gek door gescheurd naar de supermarkt en gauw inkopen gedaan. Daarna naar huis gegaan en de kamer klaar gemaakt. En kwam toen ook nog een telefonische boeking binnen voor de avond erna, dus we doen aardig zaken! De gasten kwamen om half 8 aan en zijn nadat we ze hadden rondgeleid, gelijk richting Pringle Bay gegaan om te eten. Ik had nog snel een tafel voor hen kunnen reserveren bij ‘@ 365’ :) De volgende ochtend weer vroeg opgestaan om ontbijt te maken en na het ontbijt waren de gasten ineens weg. Wij gauw in de kamer gekeken en de spullen stonden er nog… Bleven dus duidelijk nog een nachtje! Gelukkig hadden de gasten die ’s middags zouden komen een andere kamer gereserveerd ;) Wij dus snel de kamer opruimen, bed opgemaakt, schone handdoeken neer gehangen en er nog een nachtje bij gezet in het systeem :P De andere gasten waren er al om 16.00 uur wat voor Zuid Afrikaanse begrippen dus erg vroeg is. Alle andere gasten waren er niet voor 19.00 uur! Maar het maakte niet uit, want de kamer was klaar en officiële incheck time is 14.00 uur. Ondertussen waren ook de andere gasten weer terug en hebben we die nog een fles wijn verkocht! Daarna gingen ze allemaal weer weg om te eten en hebben wij turndown service verricht. De volgende ochtend dus weer vroeg op voor het ontbijt en daarna iedereen weer uitgecheckt. De gasten waren om 12.00 uur weg en we hadden het ontbijt ook al weer opgeruimd dus zijn toen nog heel even terug naar bed gegaan. Maar heb zelf weinig geslapen… Daarna zijn we weer uit eten geweest (wordt bijna onze vaste prik op zondagavond!) en heb ik weer gezellig met m’n ouders bij gekletst.

Maandag weer aan onze opdrachten gegaan en kregen we ineens een mailtje met alweer een boeking voor dezelfde avond! Wij dus weer als een gek naar de supermarkt gegaan en Veronica de kamers schoon laten maken, omdat we die weer nodig hadden! Verder kwam James ook nog langs… Dat is de man die de folderwand in de receptie bij houdt en er één keer in de maand allemaal nieuwe folders in komt doen. James is heel erg druk en was ook binnen 20 minuten weer vertrokken! Veronica had echt heel erg lief koffie voor hem gemaakt, maar die heeft hij niet eens opgedronken! Nou ja, zal wel een druk bezet man zijn… Tamara en ik zijn nog wel weer om de beurt wezen sporten en toen kwamen de gasten. Waren dit keer 2 zakenlui die ieder een luxe kamer hadden. Ze wilden echter al wel heel vroeg ontbijten en zijn dus ook al weer lang weg. We waren om 09.00 uur al helemaal klaar! Tamara is nu weer even terug naar bed en dan gaan we vanmiddag weer aan de slag. Vanavond komt Pistolen Paul dus nog langs om de Panic Button te fixen en donderdag krijgen we alweer gasten! Deze blijven gelukkig wat langer en we gaan morgen weer over de berg om boodschappen te doen. Zo hebben we het dus lekker druk als ‘baas’ en gaat de tijd super snel! Bedacht me ook ineens dat ik al een poosje niet meer had geschreven ;)

We hebben dus een druk weekend voor de boeg (en ik moet vrijdag ook nog weer naar de KNO arts) en heb daarom nu ook niet zo veel tijd gehad voor foto’s. Ik heb trouwens wel foto’s geupload op m’n hyves (83 :P) dus daar kunnen jullie weer even mee vooruit! Verder hebben Tamara en ik DE oplossing voor een dip! Als één van ons in een dipje zit, gaan we de DVD van “Op zoek naar Joseph” kijken. Wat stom dat ik dit in Nederland niet heb gevolgd, want er zitten hele mooie mannen in! Meer dan de helft is homo, maar dat maakt niet uit. Het blijft leuk om naar te kijken! :D Daar worden we dus weer vrolijk van en beuren we weer een beetje van op :P Ook weer heel erg bedankt voor alle kaarten voor m’n verjaardag! Ze zijn allemaal met een beetje vertraging binnen gekomen (had er gisteren nog één van Lotte, echt heel erg bedankt! Leuk :D), maar ze komen dus wel! Ga er voor nu weer mee stoppen, Hannahtjie komt zo weer verder werken aan de muurschildering in de lounge! Tot snel weer!

Mooi blij!

-xxx- Loes.

P.S. Meneer van Amerongen, nogmaals hartelijk bedankt voor de Fabeltjeskrant :D Heb hem, na uw mailtje, gelukkig maar 2 dagen in m’n hoofd gehad!